Rubensgoed

In 2004 kon Limburgs Landschap vzw dit mooie hooilandgebied aankopen.
Het natuurgebied Rubensgoed dankt zijn naam aan Arnold Jacob Jozef Rubens (1750-1839). Hij was advocaat en postmeester in Tongeren en eigenaar van de gronden langs het kanaal. Door de bouw van de Zuid-Willemsvaart (1808-1825) konden de schrale heidegronden bevloeid worden met mineraalrijk water. Zo ontwikkelden ze zich tot prachtige hooilanden. Deze leverden de brandstof voor het transport van die tijd: paarden.

Bewateren voor hooi
Jarenlang werden de graslanden langs de Zuid-Willemsvaart bevloeid met mineraalrijk water. Hierdoor vonden bijzondere planten zoals de herfstijlloos een plekje. Deze plant met knol houdt van vrij vochtige en voedselrijke grond. In het voorjaar krijgt de herfstijlloos grote groene bladeren, deze sterven tegen de zomer af. In de nazomer of herfst komt een stengelloze, bijna krokusachtige bloem tevoorschijn. De bladeren zijn giftig, maar het vee weet dit en mijdt dan ook deze plant.
Om de van oorsprong schrale gronden te kunnen bevloeien werd water afgetapt van het kanaal en via bovensloten aangevoerd op de hooilanden. Daar kon het water rustig de grond in dringen en voedde het ook de, inmiddels drooggevallen, vijvers. Via de ondersloten van de vloeiweiden kwam het water in de Zanderbeek uit. Door een gebrek aan onderhoud van de bevloeiingssloten werkt momenteel het hele systeem niet meer. In de graslanden vind je wel nog sporen terug van wat ooit bevloeiingsslootjes waren.

Na hooi komt hout
Toen hooi minder interessant werd als gevolg van de hoge kosten door het intensieve werk, werden in de jaren tachtig de eerste canadapopulieren aangeplant. Dit leverde hout voor het maken van lucifers. In tegenstelling tot nu, waren de eerste canadapopulieren relatief traag groeiende bomen. Tussen de bomen door worden de graslanden nog steeds gehooid en begraasd door koeien, zodat de typische hooilandsoorten zoveel mogelijk behouden blijven.

Te ontdekken in dit gebied!

Heb je nog vragen over dit gebied?