Hoeveel kinderen hebben hem geaaid en bewonderd? Maar ook heel wat wandelaars of ‘klanten’ van bezoekerscentrum van Limburgs Landschap vzw in Hengelhoef gaven Amadee telkens een vriendelijke groet. De bekendste ezel van Hengelhoef is niet meer. Het laatste jaar ging zijn gezondheid er sterk op achteruit en de middeltjes om hem op de been te houden, werkten minder en minder. Daarom besloten zijn baasjes om hem te laten inslapen. Op een leeftijd van 40 jaar is Amadee begonnen aan zijn laatste reis naar de ezeltjes-hemel.
Bij zijn geboorte werd Amadee als veulen verstoten door zijn moeder. Maurice Cambre en Viviane Gemoets werden zijn pleegouders. Dag en nacht gaven ze hem – tijdens zijn eerste levensjaar – eten met de fles. Elke vier uur stonden ze voor hem klaar. Een hele uitdaging. Maar deze goede zorgen werden beloond en Amadee groeide uit tot een prachtige ezelhengst. De bijzondere band tussen Maurice en zijn pleegzoon is altijd gebleven.
Amadee was een populaire ezel. Vooral bij de kinderen was hij erg geliefd. Het bordje om hem niet te voederen was vaak een maat voor niets. Wie kon er ook weerstaan aan de mooie ogen van deze mooie verschijning? Maurice liet vaak kinderen mee helpen met het kammen van de vacht en als ze geluk hadden, mochten ze ook even op de rug zitten van Amadee. Hij genoot er ook duidelijk van en bleef netjes stil staan.
Maar nu is Amadee er niet meer. Een spijtige zaak. Maar de grote troost is dat hij een lang en vooral prinsheerlijk leven heeft gehad in de weide aan ons bezoekerscentrum in Hengelhoef. Als je er nog eens passeert, denk dan aan onze lieve Amadee. Het ga je goed, lieve vriend.
