Op een koude, zonnige ochtend trek ik graag de natuur in. Ik heb het geluk dat natuurgebied Laambroeken letterlijk aan mijn deur begint. Na enige tijd wandelen laat de eerste tjiftjaf van zich horen, voor mij een teken dat de lente in aantocht is. De tjiftjaf is wel niet dé beste zanger. Hij roept een paar keer zijn eigen naam om zijn territorium af te bakenen en de vrouwtjes het hof te maken. Een nachtegaal daarentegen kent tot 260 verschillende melodietjes en dat met pieken tot 93 decibel. Tja, overdrijvers heb je overal.
In de paartijd proberen de mannetjes niet alleen met gezang een vrouwtje voor zich te winnen. De één pronkt met zijn lichamelijke kenmerken, de ander voert een heuse paringsdans uit. Af en toe wordt er zelfs een cadeautje voorzien. Mannetjes op vrijersvoeten zijn echte uitslovers.
De knobbelzwaan is echter een ware romanticus. Enkele jaren geleden mocht ik in natuurgebied Hochter Bampd meegenieten van hun paringsdans. Hoewel de knobbelzwaan onze grootste broedvogel is, is de dans heel gracieus en teder. Het koppeltje beweegt simultaan, ze draaien om mekaar heen, ze brengen hun kopjes samen en vormen “hartjes” met hun hals. Vervolgens beginnen ze te watertrappelen en staan ze borst aan borst tegen mekaar. Een prachtig schouwspel om stil van te worden.