Op 2 november was er een betoging tegen het zoveelste mestactieplan in Vlaanderen. Eén van de initiatiefnemers kwam met het argument dat de rottende bladeren in de natuurgebieden onze waterlopen meer vervuilen dan mest. Een professor in bosecologie en bosbeheer legde uit in het radioprogramma ‘De wereld vandaag’ dat er niets mis is met de rottende bladeren in onze natuur.
Bart Dickers is één van de initiatiefnemers van de betoging tegen het voorstel voor het zevende mestactieplan. Hij is het beu dat de oorzaak van de vervuiling van de waterlopen steeds gezocht wordt in de landbouw. In het Radio 1 programma ‘De ochtend’ deed hij inderdaad een opmerkelijke uitspraak: “Wat denkt u van de bladeren van de bomen die in de sloten komen die niet opgeruimd worden? Al die rottingsprocessen in de natuur waar niets aan gedaan wordt?”
Voor onze vrijwilligers is dit alvast geen teken om massaal de bladeren uit de beken te gaan vissen.
Hoe zit het nu juist?
Alles heeft te maken met de kringlopen in de natuur. In de landbouw gebruikte mest bevat vaak veel fosfaat en nitraat. Dat zijn belangrijke voedingsstoffen voor de gewassen, maar het teveel sijpelt door naar rivieren, beekjes en vijvers. Daar vormt het een voedingsbodem voor algen, waardoor het zuurstofgehalte in het water daalt. Dat is slecht voor de biodiversiteit.
Bovendien zijn de organische en minerale meststoffen uit de landbouw vaak afkomstig van varkens die opgekweekt worden met voer dat bijvoorbeeld soja bevat uit Brazilië. Met andere woorden, de bodem en het water worden verrijkt met geïmporteerde voedingsstoffen. Het bladerdek dat onder onze voeten knispert in de natuurgebieden, komt van de bomen die daar groeien. De humus die daaruit ontstaat, bevat natuurlijke voedingsstoffen die lokaal worden opgenomen en daarna lokaal terug worden afgegeven: een natuurlijke kringloop dus. Als de bladeren in het water terecht komen, komen de nutriënten gewoon in het water vrij. Volgens professor bosecologie en bosbeheer van de KU Leuven Bart Muys is dat argument van de landbouwers dus niet echt een punt. En dan hadden we het nog niet over de vele dieren die een schuilplaats vinden in het dikke bladerdek.
Foto: Justine Vanoppen
Bron: Radio 1