Tösch – Langeren

In natuurgebied Tösch-Langeren (Maaseik) vormt de Bosbeek de natuurlijke scheiding tussen de twee deelgebieden De Tösch en het Langeren. Een strategische terreinaankoop die Limburgs Landschap vzw daar in 1978 deed, verhinderde het rechttrekken van de Bosbeek. Daardoor kan je nu nog steeds genieten van een vrij intact en kleinschalig landschap.

Moerasgebied a la carte

Omdat het waterpeil van de Bosbeek hoger staat dan de omgeving, sijpelt water via de dijken weg. Dat – en een grote hoeveelheid grondwater – verklaart het moerassig karakter van de Tösch (ten zuiden van de Bosbeek). De aanleg van poelen en ondiepten past dan ook perfect in dit plaatje. Zoveel water trekt natuurlijk dieren aan: de bosbeekjuffer langs de Bosbeek bijvoorbeeld en de waterral in het moeras. Verder hebben de grote grazers en de spontane evolutie het in de Tösch voor het zeggen. Dit moet op termijn een interessant uitgestrekt en vochtig mozaïeklandschap opleveren. De boomkikker stelt het wel in het gebied!

Houtkantenlandschap

Veel ’strakker’ gaat het er in het noordelijk deel, het Langeren, aan toe. Daar staat het herstel van het bocagelandschap voorop. Het Langeren omvat een echt kapitaal aan kleine landschapelementen en dat komt omdat de intensieve landbouw er laat op gang is gekomen. Wanneer de kaart van ’Dépot de la Guerre (1878)’ langs de huidige kaarten wordt gelegd, blijkt dat 80% van de houtkanten en houtwallen (of restanten ervan) nog steeds aanwezig zijn. De goede vertegenwoordiging van de koningsvaren, een oude bosplant, is dus geen toeval. Ook de aanpalende percelen met (voor een groot deel) plaggenbodems zijn de moeite waard. Via een landinrichtingsproject werden oude houtwallen en verbindingswegen hersteld.

Te ontdekken in dit gebied!

Heb je nog vragen over dit gebied?